GGz Centraal is in 1886 opgericht en inmiddels uitgegroeid tot een grote organisatie, actief in vijf regio’s met ruim 3.000 collega’s. Wij spraken Peter Versteeg, hoofd bedrijfsvoering van drie grote paviljoens en leidinggevende van het cluster kliniek. Zijn taak is om samen met de beleid-psychiater beleid uit te zetten, en zijn cluster te voorzien van voldoende personeel: “Zorgen voor genoeg artsen is in deze tijd echt een uitdaging.”
Peter heeft voornamelijk contact met TMI om de functies van psychiater, verpleegkundig specialist of arts-assistent in te vullen. Op de laatste functie ligt de focus. Hij legt uit dat arts-assistenten meestal een jaar bij hen werken. “Daarna kiezen ze vaak voor een specialisatie Chirurgie, of de huisartsenopleiding. Een enkele keer – als ze het hier echt heel leuk vinden – gaat een arts-assistent een opleiding tot psychiater volgen.”
Peter voert zijn functie als hoofd bedrijfsvoering al uit sinds 2000 en ziet de krapte in de markt toenemen. “In het begin had ik geen detacheringsbureau nodig. Destijds had je een breed aanbod van kandidaten en GGz Centraal was een stuk kleiner. Nu we zijn samengegaan met locatie Ermelo hebben we meer fte’s nodig. De grootte van de organisatie kent zeker voordelen, zoals het aanbieden van onderwijs. Anderzijds is het kleine, ‘het bekend staan in de directe omgeving’ wel veranderd.
“Ik denk dat je nu bijna niet meer zonder detacheringsbureaus kan. En dat zie ik ook terug in de markt: de meeste concullega’s die zelf werven, hebben een bureau in de hand genomen. De enkele die het niet doet, is ófwel een hele ondernemende recruiter, óf iemand die met een bepaalde laksheid denkt: ‘dat doe ik zelf wel even’. Ik heb meer goede ervaringen met recruiters die wel met een bureau samenwerken. Dat is voor de organisatie wel een nadeel, omdat je de werving en selectie-kosten beheersbaar probeert te houden. Maar als er geen kandidaten zijn, dan kan ik daar weinig aan veranderen. Gelukkig heb ik dan de mogelijkheid om kandidaten via bureaus aan te trekken”, aldus Peter.
“De enkeling die zelf nog werft, is óf heel ondernemend óf iemand met een bepaalde laksheid.”
“Ik heb goed contact met mijn consultant we hebben een beetje dezelfde humor. En ze is vreselijk accuraat. Op de meest gekke tijden wordt er toch nog een belletje gedaan om dingen goed af te stemmen. Dat ik fan van haar ben en het liefst met haar zakendoe, steek ik niet onder stoelen of banken. Zij heeft ook aangegeven dat dit wederzijds is en dat contact koester ik natuurlijk. Dat je vooraan staat in de rij, dat is wel fijn.”
“Dat je vooraan in de rij staat, dat is fijn.”
“Andere bureaus zitten je soms een beetje op je huid: als ik niets heb, dan heb ik niets en dan hoef je me niet nog drie keer te bellen. Dat is zonde van mijn tijd! Dat is met TMI niet zo, ze kennen de stand van zaken. Als een arts-assistent in september naar de huisartsenopleiding heeft gesolliciteerd, dan heb ik weer wat meer contact met mijn consultant voor een eventuele vervanger. Het relatiebeheer van mijn TMI-consultant is echt supergoed.”
“Andere bureaus zitten je soms een beetje op je huid. Dat is met TMI niet zo, ze kennen de stand van zaken.”
“Ik vind het prettig dat je met TMI vooraf afspreekt welk type arbeidscontract je kiest. Zo kun je kiezen of je voor werving en selectie wilt gaan of een kandidaat bij TMI in dienst treedt en gedetacheerd wordt. Ik ben fan van de eerste variant en dat weet mijn consultant maar al te goed! Bij een ander bureau is het altijd onduidelijk of het om detachering of werving en selectie gaat. Hierdoor weet ik niet precies waar ik aan toe ben. Bovendien wisselt daar de fee regelmatig per kandidaat: dan vragen ze een hogere fee voor een meer ervaren arts. Maar bij TMI kan ik er altijd op rekenen dat ik de meest geschikte kandidaat krijg, voor de bekende fee.”
