Je hebt jouw Geneeskunde opleiding afgerond, denkt te weten in welk vakgebied je verder wilt specialiseren, dus je kunt gelijk verder studeren! Toch? Volgens Christiaan (27) kun je beter eerst uren maken als ANIOS voordat je je specialiseert. “Het heeft een meerwaarde om langer als ANIOS te werken, omdat je jezelf dan de tijd geeft om een weloverwogen keuze te maken, zeker als je twijfelt tussen een aantal specialismen.” Christiaan vertelt je meer over zijn werkervaringen als ANIOS.
“Ik ben Geneeskunde gaan studeren, omdat ik van jongs af aan veel heb gereisd en ik in deze landen altijd schrijnende gevallen zag van zieke mensen op straat. Dit waren bijvoorbeeld blinde mensen, of mensen zonder ledematen die geen toegang hadden tot de gezondheidszorg. Dit heeft een diepe indruk op mij als klein jongetje achtergelaten en deze ervaring heeft mij gemotiveerd om dokter te willen worden.’’
Toen Christiaan begon aan zijn studie Geneeskunde, merkte hij dat hij de stof die behandeld werd erg interessant vond. “De interesse voor het menselijk lichaam en de variëteit in casuïstiek trokken mij enorm aan. Elke paar maanden werd er een ander vakgebied behandeld. Verder vond ik het interessant dat, ondanks dat we denken veel te weten over het menselijk lichaam, er ook nog veel is wat nog niet bekend is. Daarbij komt dat innovatie steeds zorgt voor nieuwe inzichten, waardoor je nooit uitgeleerd raakt.”
Langer werken als ANIOS heeft meerwaarde voor je persoonlijke ontwikkeling.
De term ANIOS staat voor arts niet in opleiding tot specialist. Dit betekent dat je volwaardig arts bent en je je kunt oriënteren voor een eventuele vervolgspecialisatie. “Nadat je bent afgestudeerd kom je in een periode terecht waarin je veel flexibiliteit hebt. Je kunt veel waardevolle werkervaring opdoen binnen verschillende vakgebieden, voordat je een definitieve keuze maakt voor een bepaald specialisme. Mijn advies is om deze tijd uiterst zorgvuldig te benutten. Ik heb de periode na mijn afstuderen gebruikt om te ontdekken wat ik echt leuk vind. Het is lastig om van vervolgopleiding te wisselen als je eenmaal AIOS (arts in opleiding tot specialist) bent.”
Christaan merkt dat het tegenwoordig vaak gebeurt dat een ANIOS zo snel mogelijk aan een vervolgspecialisatie begint, terwijl ze nog niet precies weten wat ze willen. De competitie voor een specialisatieplek is erg hoog en plekken voor een specialisatie zijn beperkt. “Ik denk dat er meerdere manieren zijn om je te onderscheiden, één daarvan is doen wat je leuk vindt. Als je promoveren niet leuk vindt, ben ik van mening dat het niet die onderscheidende factor gaat opleveren. Wat meer diversiteit zou goed zijn. Als iedereen promoveert is het niet meer onderscheidend. Soms is een beeld wat je bij een bepaald vakgebied hebt in realiteit heel anders. Daarnaast zorgt het werken als ANIOS voor veel afwisseling en variatie in je werkzaamheden.”
“Wanneer je zoekt naar een specialisatie, dan raad ik je aan om iets te kiezen waar je zelf een goed gevoel bij hebt. Laat jouw keuze niet afhangen van de mening van anderen. Ik heb mij te veel laten beïnvloeden door anderen en de verwachting die zij van mij hebben. Ook in het ziekenhuis heerst er het beeld van een rangorde binnen specialisaties, waarbij de één meer aanzien heeft dan de ander. Ik vind status een slechte drijfveer om je uiteindelijke keuze op te baseren. Zonde, want daardoor kiezen weinig mensen voor bijvoorbeeld sociale geneeskunde, terwijl dit misschien wel de perfecte match is. Hierin is ook een rol weggelegd voor de faculteiten en opleidingen om onbekende specialismen meer aandacht te geven.
Christiaan vertelt dat het als basisarts lastig kan zijn om een opleidingsplek te bemachtigen. ‘’Er ligt een grote druk op het vinden van een opleidingsplek voor een vervolgspecialisatie, deze druk is bij het ene specialisme hoger dan bij het andere. Maar laat je niet uit het veld slaan! Als je iets graag wilt, straal je dit uit en zullen de specialisten en jouw collega’s dit ook zien. Motivatie is mijns inziens de belangrijkste onderscheidende factor. Het is belangrijk om dicht bij jezelf te blijven bij het maken van je definitieve beroepskeuze, omdat dit de rest van je loopbaan kan bepalen.”
“De meeste aniossen werken als zaalarts voor een bepaald specialisme. Je werkt dan in de kliniek en draagt zorg voor de patiënten die klinisch zijn opgenomen. Mijn werkdag begint om 08:00 uur met een overdracht, waarin de bijzonderheden die gedurende de avond of nacht hebben plaatsgevonden, worden doorgenomen. Rond 9:00 uur start de ochtendvisite, die ik samen met de verpleegkundigen loop. Hierbij stel ik een behandelplan op voor de patiënt of pas ik deze aan. Dit doe ik onder supervisie van de specialist. Vervolgens loop ik langs bij de patiënten. Gedurende de rest van de dag ben ik bezig met administratieve taken zoals orders maken voor interventies/operaties, bellen met andere ziekenhuizen voor overplaatsingen, aanpassen van medicatie in het systeem en het maken van ontslagbrieven. Om 16:30 uur is er een avondoverdracht. Na deze overdracht werk ik, tussen 17:00 en 18:00 uur mijn administratie nog bij, lees ik mij in op nieuwe patiënten of doe ik voorwerk voor de volgende dag.” Christiaan vertelt dat deze dagdiensten eens in de zoveel tijd worden afgewisseld met avonddiensten, waarbij hij op de Eerste Hart Hulp (spoedeisende hulp voor hartpatiënten) patiënten ziet met een acuut probleem. Op TikTok deelt Christiaan meer informatie over zijn werk als ANIOS.
“Op de werkvloer wordt er als basisarts veel zelfstandigheid van je verwacht. Zeker als je net als coassistent uit de schoolbanken komt, is dit omschakelen. Als coassistent loop je met alles mee en voer je de taken uit onder uitgebreide supervisie. Als ANIOS moet je veel zelf doen.” Christiaan vertelt dat hij hierdoor veel heeft geleerd in een korte periode, omdat hij in het diepe werd gegooid. “Toen ik net begon als ANIOS wist ik soms niet hoe ik iets precies moest uitvoeren. Toch kreeg ik snel vertrouwen in mijn eigen kunnen. Natuurlijk zijn er nog steeds zaken die beter kunnen, de specialist wijst mij hier dan op terecht. De specialist draagt namelijk net zoveel verantwoordelijkheid voor de patiëntenzorg als ik. Het is belangrijk om er als ANIOS rekening mee te houden dat niet iedere specialist even toegankelijk is. Patiënten daarentegen merken het verschil tussen een ANIOS en een specialist vaak niet. Voor hen is een dokter een dokter.”
“Ik ben veel tijd kwijt aan administratie. Van mijn 10-urige werkdag, ben ik zeker acht uur aan administratie kwijt dan wel aan voortgangsrapportages.” Christiaan geeft aan dat het plezier in het dokteren hierdoor weleens wat minder is. “De tijd die ik daadwerkelijk doorbreng aan het bed van de patiënt is zeer beperkt. Dit vind ik jammer en levert soms een strijd op bij mijzelf. Ik vind de zorg voor de patiënten erg leuk, maar de neventaken minder. Het is niet gek om af en toe twijfels te hebben, ik herken dit bij veel jonge dokters.”
Christiaan merkt dat er nauwelijks over deze twijfel wordt gesproken, terwijl het juist goed is om het bespreekbaar te maken. Hij roept iedereen op om geen gêne te voelen en het bespreekbaar te maken. “Alleen door het bespreekbaar te maken, kan er wat veranderen binnen de gezondheidszorg. Ik vind dat er meer bijeenkomsten moeten komen voor intervisie van aniossen met specialisten. Ook vind ik dat aniossen meer betrokken moeten worden bij beslissingen over de werkzaamheden door bijvoorbeeld werkgroepen. Nu worden de beslissingen gemaakt door het management en specialisten, terwijl de jonge dokters met de consequenties van die beslissingen moet omgaan. Verder vind ik dat er meer gedigitaliseerd moet worden, zodat de arts meer tijd heeft aan het bed van de patiënt. Dit kan ook gerealiseerd worden door bijvoorbeeld neventaken uit te besteden aan een secretaresse.
Ik merk dat er steeds meer bewegingen tot stand komen zoals ‘Zin in Zorg’ en er gehoor wordt gegeven aan het zorgpersoneel. Het is goed om te zien dat er aandacht is om het plezier in het werken in de zorg te behouden en de uitstroom van zorgpersoneel te verminderen. Wel blijft de medische wereld vrij star, waardoor er op korte termijn weinig verandering plaatsvindt. Ik vind dit tegenstrijdig; in technologisch opzicht is de zorg een innovatieve wereld, maar qua mentaliteit en werkwijze blijft het ouderwets.”
Bel ons dan op 020 – 510 6754
