IC Verpleegkundige Aida ontdekt het eiland Sint Eustatius

Even voorstellen

Aida is geboren in Peru en op jonge leeftijd naar Nederland verhuisd. Hier is ze in 1987 begonnen met de opleiding Verpleegkunde. Toen zij de opleiding met succes afrondde besloot ze een aantal maanden de wereld over te reizen. Bij terugkomst in Nederland was ze veel ervaringen rijker, maar de reislust bleef. Toen ze in 2014 de mogelijkheid kreeg om als IC verpleegkundige op Aruba te werken, heeft ze die dan ook met beide handen aangepakt. Een avontuur dat haar op het lijf geschreven was.

“In 2017 ben ik bij TMI in dienst gegaan en heb ik de combinatie kunnen maken met detacheren in Nederland en het werken in het buitenland. Hierdoor ben ik naar Curaçao, Bonaire en Sint Maarten geweest. Naar Saba ben ik alleen op vakantie geweest, maar heb ik wel het medisch centrum mogen bewonderen. Sint Eustatius stond als laatste onbezochte eiland hoog op mijn bucketlist. In 2020 was ik geselecteerd om via het COVID-19 project op Sint Eustatius te gaan werken. Dit was op oproepbasis, maar de oproep bleef helaas uit. Toen het eiland in februari 2021 mensen nodig had om te helpen met het vaccinatieprogramma, stond ik vooraan in de rij!”.

Aankomst op het eiland

Het is fijn om goed voorbereid op reis te gaan, zodat je weet wat je kunt verwachten. Zo is het bijvoorbeeld niet gemakkelijk om naar Sint Eustatius te reizen. Er gaat geen rechtstreekse vlucht vanuit Nederland. Je vliegt eerst op Sint Maarten en gaat vanuit daar met een klein achtpersoons vliegtuigje naar het eiland. “Een hele bijzondere ervaring, vooral omdat de vaccins met ons meevlogen. We kregen bij aankomst een watersaluut van de brandweer en de mensen op het vliegveld begonnen te klappen, wat een ervaring! TMI heeft geregeld dat ik naar het hotel werd gebracht. Ik moest de eerste tien dagen in quarantaine en werd voor de zekerheid nog een keer getest. De uitslag was wederom negatief, dus ik mocht eindelijk het eiland verkennen. Ik hoefde geen afstand te houden, omdat het eiland COVID-19 vrij was. Een hele fijne ervaring!”

Het landschap

“Het eiland is vrij klein, ongeveer 21 km2. Ter vergelijking, Texel is 463 km2, dus ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat het klein is. Het eiland ligt in een soort vallei en heeft een slapende vulkaan, The Quill. Ook zijn er bergen en is de grond niet helemaal plat maar heeft het een heuvelachtig landschap. Wat mij direct opviel is dat het eiland lijkt op één grote kinderboerderij. Koeien, geiten en kippen lopen los over het hele eiland. Dat vond ik heel leuk, maar het is een groot probleem voor Statia omdat alles kaal wordt gegeten. Er zijn campagnes opgezet, ook vanuit Nederland, om dit tegen te gaan.”

Het eten

“Op Statia houden ze van vlees, maar eten ze ook veel visproducten. Er is geen verfijnde kookkunst. Het is meer te vergelijken met het Amerikaanse eten; veel steaks, burgers, BBQ en patat. Een ander typisch gerecht is de Jamaicaanse roti. Er zijn een aantal restaurants op het eiland die een andere keuken aanbieden. De prijzen liggen uiteen, voor ieder budget is er wel iets te vinden. Ook voor vegetariërs zijn er steeds meer mogelijkheden. Het eten wordt geïmporteerd en komt via Sint Maarten naar het eiland. Hierdoor zit je met dubbele transportkosten en daarom merk je dat de dagelijkse boodschappen net iets duurder zijn dan op de andere eilanden. Wanneer de lokale bevolking KFC, Domino’s of Sushi wil eten, plaatsen ze een oproep op Facebook. Bij de volgende lijnvlucht uit Sint Maarten wordt het eten bezorgd op het vliegveld. Er staat dan een rij van mensen die hun eten komen ophalen.”

De zorg op het eiland

“Op het eiland hebben ze een ‘klein ziekenhuisje’. Officieel is het een stichting en een verlengde van de huisartsenpost. Wanneer er meer zorg nodig is, worden de patiënten direct doorgevlogen naar Sint Maarten. Er staan daarom altijd twee helikopters stand-by. De zorg op Statia is niet te vergelijken met de zorg op de andere eilanden, er wordt namelijk niet geopereerd in het ziekenhuis. Er liggen alleen patiënten die komen uitzieken in de ziekenboeg of patiënten die palliatieve zorg nodig hebben wanneer ze uitbehandeld zijn. Een groter ziekenhuis is ook niet nodig met maar 3200 inwoners op het eiland.”

Hoogtepunt van de reis

We vroegen Aida wat haar het meest is bijgebleven tijdens haar periode op het eiland. “Ik heb mooie vriendschappen gemaakt met collega’s waar ik een goede klik mee had. Deze vriendschappen kunnen natuurlijk verwateren in Nederland, maar op dat moment zijn ze heel erg dierbaar. Het zijn stuk voor stuk mooie mensen en het maakte mijn tijd op het eiland extra bijzonder. Voor mij is werken in het buitenland een verbreding van mijn kennis en mijn ervaring. Je leert op een andere manier de patiënt te verzorgen. De patiënten die je ziet zijn anders dan hier in Nederland. Dit komt door de mentaliteit, de levensstijl en de sfeer. De tropische temperaturen zorgen ervoor dat je je vrolijker voelt. Een 40-urige werkweek voelt daarom ook anders aan. Je staat op met de zon en gaat naar bed met de zon. Alleen zo nu en dan valt er een verfrissend tropisch regenbuitje. In de toekomst zou ik graag nog een keer terugkomen.”

Sociale activiteiten op het eiland

Ondanks het kleine formaat van het eiland zijn er genoeg sociale activiteiten. “Als je op een makkelijke manier contact wilt leggen, is sporten een goed idee. Er is een groot sportcomplex met zwembad en buiten wordt er veel gebasketbald en gevoetbald. Je kunt je collega’s vragen om mee te gaan of je sluit je aan bij bijvoorbeeld een sport- of duikschool. Ik ging iedere zondag duiken en ontmoette op deze manier veel mensen. Ook in het weekend kom je genoeg mensen tegen. Voor mensen die wel van een feestje houden zijn er ook verschillende mogelijkheden. Er zit een kroeg ‘Under the Hill’, hier is iedere vrijdag feest in de openlucht. Ook is er elke laatste donderdag van de maand het evenement ‘Taste of Cultures’. Sint Eustatius kent 52 verschillende nationaliteiten en tijdens dit evenement worden er uit iedere cultuur verschillende hapjes verkocht. Op zaterdag wandelde ik vaak langs het water. Ook heb je wandelroutes richting de vulkaan en het oerwoud. Dat is echt waanzinnig mooi.”