“Het enige waar ik Nederland van kende, was Marco van Basten”

Auteur:

Cynthia Buckert 12 juli 2021

Opgegroeid in Djedda, de op een na grootste stad van Saoedi-Arabië, en sinds 2012 woonachtig in Groningen om daar de opleiding Geneeskunde te volgen. Momenteel is Mustafa Refaee (29) via TMI aan het werk als ANIOS ouderengeneeskunde en in september start hij met de huisartsenopleiding in Groningen. Hoe heeft hij dit bereikt? Daarop antwoordt hij: “Naast alle werkervaring ter voorbereiding op de huisartsopleiding, was voor mij het wonen, studeren en werken in het buitenland ook een belangrijke factor. Wanneer je verschillende culturen ervaart, sta je namelijk open voor alle mensen en respecteer je iedereen die in de praktijk komt.”

Hoe het begon

“In Saoedi-Arabië ben ik opgegroeid met vier broers en één zus. Binnen ons gezin is er niemand die werkt in de gezondheidszorg. Toch was ik al op vroege leeftijd enthousiast om arts te worden en op die manier mensen te helpen. Ik ontving op mijn achttiende een studiebeurs en heb de keuze gemaakt om de opleiding Geneeskunde te volgen in een ander land dan Saoedi-Arabië. Ik wilde namelijk andere culturen leren kennen. Eerst volgde ik twee jaar de geneeskundestudie in Pavia, vlakbij Milaan. Deze studie was echter meer theorie en minder praktijk dan wat ik had verwacht, waardoor ik ervoor koos om te stoppen. Vanuit Italië heb ik toen gesolliciteerd bij meerdere universiteiten in diverse landen, waaronder de Rijksuniversiteit Groningen en Maastricht University, omdat zij de geneeskundeopleiding in het Engels aanbieden.”

Werken als ANIOS via TMI?

Bekijk vacatures Lees meer over werken als ANIOS

Studeren in Groningen

“Via via hoorde ik dat er ongeveer tweehonderd Arabische studenten in Groningen wonen en na een kennis over de studie en het Groningse leven te hebben gesproken, heb ik de stap genomen en ben ik daar naartoe gegaan. Een goede keus uiteindelijk, want de studie bevatte veel praktijklessen, zoals casuïstiek en klinisch redeneren en er werd veel samengewerkt met medestudenten. De bachelor Geneeskunde was in het Engels, maar de master was wel in het Nederlands. Dat was voor mij wel de grootste uitdaging. In het tweede jaar van mijn bachelor was ik al gestart met het leren van de Nederlandse taal en werd ik gecoacht door een Friese man. Tot op heden zijn we nog steeds bevriend met elkaar! Op het moment dat ik met hem in gesprek ging, kende ik nog niet eens de basiswoorden in het Nederlands, zoals bijvoorbeeld ‘vliegtuig’. Nu kan ik overlijdensgesprekken en slechtnieuwsgesprekken voeren.”

Huisarts worden

“Tijdens de bachelor Geneeskunde wist ik nog helemaal niet wat een huisarts was, omdat huisartsen niet bekend zijn in Saoedi-Arabië. Daar gaat iemand direct naar het ziekenhuis of gezondheidscentrum en zegt diegene wat voor medisch specialist hij/zij nodig heeft. Wel wist ik, zodra ik in Nederland kwam wonen, dat ik mij moest registreren bij een huisarts in Groningen. Tijdens de master heb ik vooral coschappen gelopen in het ziekenhuis en de psychiatrie. In eerste instantie wilde ik orthopeed worden, toen psychiater en vervolgens cardioloog. Ik vond alle drie de specialismen leuk. Toen ik de coschap als huisarts volgde, werd ik verliefd op de huisartsgeneeskunde. Je ziet namelijk allerlei ziektebeelden en alle leeftijdsgroepen, iets wat mij enorm boeit. Daarnaast bouw je een goede relatie op met de patiënt en familie. Je moet alles omtrent geneeskunde kennen en het is de beslissing aan de huisarts of een patiënt naar het ziekenhuis moet worden doorverwezen of niet. Wanneer je medisch specialist bent en je iets wilt weten over de patiënt heb je ook de huisarts nodig.”

Mijn route naar de huisartsenopleiding

“In mei 2020 ben ik afgestudeerd als basisarts en ben ik eerst aan de slag gegaan op de afdeling Cardiologie tot maart 2021. Hier heb ik vooral geleerd om onder druk te werken en prioriteiten te stellen. Op deze afdeling maak je ook acute situaties mee die je als huisarts tegenkomt. Vervolgens ben ik vanaf maart dit jaar aan de slag gegaan binnen de ouderengeneeskunde. Via een kennis van mij, die al eerder via TMI heeft gewerkt als basisarts, kwam ik hier terecht. De ouderengeneeskunde is een goede voorbereiding op de huisartsopleiding, omdat je veel te maken hebt met sociale problematiek. Daarnaast hebben ouderen vaak zeldzame ziekten. Door zowel van de cardiologie als van de ouderengeneeskunde te proeven, word je veelzijdig, wat bijdraagt aan een goede voorbereiding op de huisartsopleiding.”

“Wat ook zeker heeft bijgedragen, is mijn ervaring in het onderwijs tijdens de master. Ik heb als tutor bachelorstudenten Geneeskunde begeleid. Daarnaast heb ik een coachingprogramma opgericht binnen de opleiding Geneeskunde, waar ik twee jaar coördinator van ben geweest. Door deze ervaring kan ik beter luisteren en anderen beter begrijpen.”

“Ook TMI hielp mij om te starten met de huisartsopleiding. Zij hebben mij onder andere aangeboden om gecoacht te worden door een expert voor het sollicitatiegesprek van de opleiding. Daarnaast nam de consultant van TMI regelmatig contact met mij op ter voorbereiding op het gesprek. Dit voelde als mentale ondersteuning en was erg fijn.”

Ik ben ervan overtuigd dat de samenwerking in de hele gezondheidszorg hier in Nederland beter is.

De Saoedische vs. de Nederlandse gezondheidszorg

“Binnen Saoedische en Nederlandse ziekenhuizen heb je eigenlijk dezelfde mogelijkheden; diagnostiek en onderzoek. Wel ben ik ervan overtuigd dat de samenwerking in de hele gezondheidszorg hier in Nederland beter is. Wanneer ik een patiënt in het ziekenhuis van Groningen heb en ik wil medische informatie opvragen van diegene in het ziekenhuis van Rotterdam, dan kan dat al met één telefoontje. In Saoedi-Arabië gaat dat moeilijker, omdat je daar een onderscheid hebt tussen privé- en publieke ziekenhuizen. Deze werken allemaal niet samen, omdat ze hun eigen budget, eigen onderzoeken en eigen patiëntendossiersysteem hebben. Wel zijn ze bezig deze samenwerkingen te verbeteren.”

“Ook in de ouderenzorg merk je verschillen in Saoedi-Arabië ten opzichte van Nederland. De cultuur in Saoedi-Arabië is collectivistisch. Dit houdt in dat mensen vanaf hun geboorte opgenomen worden in hechte groepen, waarvan zij onvoorwaardelijke steun krijgen. Daarom is het normaal dat de kinderen later voor hun ouders gaan zorgen. Wanneer ik mijn moeder naar een verzorgingstehuis zou sturen in Saoedi-Arabië, dan krijgt zij het gevoel dat ik niet mijn best heb gedaan voor haar. Nu ik in Nederland werk als basisarts ouderengeneeskunde denk ik soms ook na wat ik zelf later zou willen. Het liefst zou ik willen worden verzorgd door mijn familie en niet mijn laatste dagen in een verzorgingstehuis willen doorbrengen, maar aan de andere kant zou ik ook niemand van mijn familie willen lastigvallen.”

Nederlanders zijn direct, maar mijn moeder zegt dat ik dat ook inmiddels ben geworden. Dus in dat opzicht pas ik er goed tussen.

Een toekomst als huisarts

“Na de huisartsopleiding wil ik in Nederland blijven wonen en werken. Het liefst verhuis ik naar Rotterdam of Den Haag, want dat zijn meer dynamische steden vergeleken met Groningen. Daarnaast vind ik de Nederlandse cultuur erg fijn. Natuurlijk is de cultuur anders dan in Saoedi-Arabië, maar ik zie alleen voordelen. Ondanks dat ik Arabisch ben, word ik hier wel gerespecteerd, zowel door collega’s als de patiënten. Soms kom ik ook een Arabische patiënt tegen en dan vragen mijn collega-artsen meteen of ik de zorg op mij wil nemen, omdat we dezelfde roots hebben. Nederlanders zijn direct, maar mijn moeder zegt dat ik dat ook inmiddels ben geworden. Dus in dat opzicht pas ik er goed tussen.”

Ben je ANIOS en wil je huisarts worden?

Ontdek de mogelijkheden

Heb je een vraag aan een van onze medewerkers?

Bel ons dan op 020 – 510 6754

Of stuur ons een bericht via:

werving@tmi.nl