Deskundige infectiepreventie Simone Camps nam met haar gezin een sprong in het diepe. Nog nooit eerder had ze in het buitenland gewerkt. Toen ze zag dat hulp hard nodig was wegens de toegenomen COVID-19 besmettingen, wist ze dat ze met haar opgedane kennis over het coronavirus hier in Nederland deze kans moest pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Ze nam contact op met TMI en drie weken later vertrok zij met haar gezin richting Bonaire.
De volgende dag hoorde ik dat ik was aangenomen. Drie weken later zat ik met mijn gezin in het vliegtuig.”
Simone is begin februari 2021 bij TMI online op gesprek geweest. Toen ze hoorde dat het ziekenhuis op Bonaire stond te springen om hulp van een deskundige infectiepreventie heeft ze zich aangemeld. “Ik had nog niet eerder van TMI Caribbean gehoord. Het idee om ooit een keer in het buitenland te werken was er wel. Van huis uit ben ik bioloog, en om na mijn promotie specialistisch werk te kunnen blijven doen en goede carrièrekansen te maken, is Nederland vaak te klein.
In het buitenland werken was toentertijd daarom een logische stap. Mijn dochter was echter net geboren waardoor ik dit plan niet heb doorgezet. Daarvoor in de plaats ben ik opgeleid tot deskundige infectiepreventie en heb tot nu toe in deze functie in een tweetal ziekenhuizen gewerkt. Nu de kinderen wat ouder zijn, begon het weer te kriebelen om tijdelijk iets in het buitenland te doen.” Na het eerste gesprek met TMI werd Simone voorgesteld aan het ziekenhuis. Gezien de noodsituatie op het eiland kwam er al snel een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek via Skype. Simone voelde direct een klik met de deskundige infectiepreventie Fenny van het ziekenhuis Fundashon Mariadal op Bonaire. “Na het gesprek met Fenny begonnen de zenuwen. Fenny droeg een mondkapje, maar ik zag aan haar ogen dat ze ook de klik met mij voelde. De volgende dag hoorde ik dat ik was aangenomen. Drie weken later zat ik met mijn gezin in het vliegtuig.” Simone moest in korte tijd het één en ander regelen voor hun verhuizing naar Bonaire. In deze handige checklist lees je precies wat je kunt verwachten.
In Nederland werkt Simone in het Màxima MC in Veldhoven en Eindhoven. Hier is ze één van de zeven deskundigen infectiepreventie. Een prettig team, dat ervoor heeft gezorgd dat Simone op korte termijn heeft kunnen vertrekken en dat haar taken in die tijd werden overgenomen. Het ziekenhuis op Bonaire heeft maar één deskundige infectiepreventie, Fenny. Simone haar hulp was daarom ook meer dan welkom. De werkwijzen bleken echter een wereld van verschil.
“In Nederland is het werk meer gekaderd. Elke collega heeft zijn eigen taken binnen het vakgebied, maar werkt goed met elkaar samen. Op Bonaire doe je echt alles zelf en liggen er meer taken per persoon. Soms doe je ook taken die niet per definitie bij een deskundige infectiepreventie liggen. Een goed voorbeeld is het vaccinatieproces van de gezondheidsmedewerkers. In Nederland heb je onder andere een logistiek manager, iemand die zich bezighoudt met het regelen van de schoonmaak, de catering, hoe de medewerkers zich moeten inschrijven, waar ze zich moeten melden, etc. Op Bonaire regelden wij als vaccinatie-coördinatoren dit allemaal zelf. Van het inschrijven van medewerkers, up-to-date houden van de voorraad, tot op het bestellen van de flesjes water en het eten voor het vaccinatieteam. In Nederland is het ondenkbaar dat je dit allemaal zelf moet doen.”
In maart dit jaar was er een grote coronapiek op Bonaire, dit kwam onder andere doordat de Britse variant het eiland bereikte. Door de uiteindelijk strenge maatregelen vanuit de overheid ging het aantal besmettingen daarna gelukkig snel omlaag. Het percentage positieve tests lag hoger dan in Nederland. Simone: “Het lastige is dat iedereen altijd alles weet. Het is een kleine gemeenschap en de tamtam gaat snel. Zo wist ik bijvoorbeeld dat sommige eilandbewoners klachten hadden, maar zich niet lieten testen. Ik voelde mij in het begin onveilig in de supermarkt, want ik wist dat ik best één of twee mensen kon tegenkomen die positief zouden testen op COVID-19. Dat idee vond ik beangstigend, aangezien het ziekenhuis in hoog tempo volstroomde met patiënten.”
Gedurende het jaar werken er veel Europees Nederlandse zorgprofessionals in het ziekenhuis op Bonaire. Tijdens de coronapiek werd er extra personeel uitgezonden via het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ter ondersteuning van de coronazorg. Simone laat weten dat het een grote uitdaging was voor het ziekenhuis om iedereen op één lijn te krijgen met betrekking tot het beleid. “De zorgprofessionals van het COVID-19 project kwamen voor een korte periode met allemaal hun eigen kennis en ervaring met het coronavirus. De ervaringen in Friesland en Groningen waren bijvoorbeeld anders dan in het zuiden van Nederland, waar het epicentrum lag van het coronavirus.
Het beleid is in ieder ziekenhuis toch net wat anders en dat bracht discussie teweeg met betrekking tot het gebruik van de beschermingsmiddelen. Wij hebben ons altijd gehouden aan de landelijke richtlijnen van het RIVM; het belangrijkste is en blijft immers dat personeel goed beschermd is. Een andere uitdaging was dat er in korte tijd heel veel werk verzet moest worden in crisistijd. Gelukkig hebben we met het hele ziekenhuis en dus ook zeker met het infectieteam (bestaande uit o.a. een infectieverpleegkundige, een internist-infectioloog en Fenny en ik als deskundigen infectiepreventie) de schouders eronder gezet en de crisis tot een goed einde gebracht.”
Op Bonaire groet je iedereen, écht ie-de-reen! En echt gemeend, elkaar aankijken. Kom je een groepje van twee of drie mensen tegen dan begroet je twee of drie keer.”
De drie maanden op Bonaire zijn voorbijgevlogen voor Simone en haar gezin. Naast het werk heeft Simone ook veel van het eiland kunnen zien. Ze hield TMI goed op de hoogte met wekelijkse nieuwsbrieven, waarin ze vertelde over de mooie en leuke uitstapjes die ze hadden gemaakt. De foto’s lieten zien hoe het hele gezin aan het genieten was van dit avontuur. Voor iedereen was het een bijzondere ervaring. Toen we Simone vroegen wat ze meeneemt naar huis, zei ze: “Op Bonaire groet je iedereen, écht ie-de-reen! En echt gemeend, elkaar aankijken. Kom je een groepje van twee of drie mensen tegen dan begroet je twee of drie keer. ‘Bon dia’, ‘bon tardi’ of ‘bon nochi’ (goedemorgen, goedemiddag of goedenavond). En op maandag wens je daarnaast iedereen ook nog eens een goede week; ‘bon siman!’ Dat groeten met aandacht en een lach (al dan niet achter een mondkapje) is iets wat ik meeneem naar Nederland!”
Bel ons dan op 020 – 510 6754
