Werken als ambulanceverpleegkundige op Bonaire

Op naar Bonaire vanwege corona

“Daar zitten we dan, 12.910 kilometer boven de oceaan, op weg naar Bonaire! Een maand geleden wisten we nog van niets. We zaten thuis en hadden te dealen met alle coronamaatregelen. Geen feestjes, geen uitjes en de kinderen thuis van school. Alleen Anton bleef aan het werk in Amsterdam. Zijn werk vond hij alleen niet zo leuk meer als het was. Alle gewone, voor hem leuke ritten, zijn er opeens niet meer. Alles draait om corona, zelfs die ene gewone rit. Verder is er overal de angst voor corona. Dit en het werken in beschermende pakken maakt het werk zwaar.”

De reis met het vliegtuig

“Daar liggen ze dan de kinderen van ons, languit over de stoelen in het vliegtuig. Er is plek genoeg met maar 25 passagiers aan boord. Zo’n vlucht als deze zullen we niet snel nog eens meemaken. Als we zijn geland in Willemstad, lopen we tegen een muur van warmte aan.

O ja, zo voelt dat! 30 graden en nu nog met onze lange broeken aan. We wandelen naar ons volgende vliegtuigje. We passen er precies in met vijftien passagiers en al onze bagage. Dit is wel even een andere vliegervaring. In het vliegtuig is het heel warm. Gelukkig is het maar een kwartier vliegen. Al snel zien we Bonaire voor ons liggen. Eindelijk we zijn er!”

De aankomst op Bonaire

“We worden opgewacht door de douane en de GGD. Er staat een prachtige gekleurde schoolbus op ons te wachten. Er zitten geen ramen in, dus heerlijk met de wind door onze haren, worden we naar ons appartement gebracht. Het appartement is prachtig, met een groot balkon en airco in de slaapkamers. We zijn moe van de reis, maar het is pas zes uur ’s avonds.”

“In de koelkast staat eten voor ons klaar en lekker koel drinken. Aangezien het voor ons inmiddels middernacht is, duiken we snel in bed. ’s Nacht word ik wakker van de kou, de airco stond veel te koud. Anton is om 04:00 uur, al klaarwakker. We moeten nog even om schakelen en daar hebben we in elk geval alle tijd voor. Om acht uur zitten we met z’n allen aan het ontbijt. Nu zullen we hier onze draai moeten gaan vinden. Na onze koffers te hebben uitgepakt is het 10:00 uur en ligt er nog een hele dag voor ons.”

Het verkennen van Bonaire

“Als wij de auto halen, duiken de kinderen in het zwembad. Met de auto maken we een rondrit over het eiland. We zien flamingo’s en hagedisjes schieten over de weg. De ruige zee, de boulevard en alle vrolijk gekleurde huizen van Kralendijk. Daarna zoeken we een rustige plek, waar we eindelijk zelf de zee in kunnen duiken. Onder water is het ook prachtig hier! Wat waren we moe na die eerste dag. In tijden hebben we niet zoveel meegemaakt en bewogen. Wat is het heerlijk om vrij te zijn, dat beseffen we ons nu extra goed.”

Beginnen met het werken op de COVID-19 unit op Bonaire

“De dag erna mag Anton dan eindelijk aan het werk. Hij kwam enthousiast thuis. Hij had zijn ogen uitgekeken en was ook veel bekenden tegen gekomen. Er waren ook dingen anders, maar één ding blijft hetzelfde, voor je medemens zorgen. En dat is nou net het liefste wat hij doet. Wij gaan het hier wel volhouden. Hoe heerlijk is het? Gelijk na je werk, heb je vakantie gevoel.”