Pascal van Kampen

Even voorstellen: Wie is Pascal van Kampen?

“Ik ben in 2000 als verpleegkundige gestart op verschillende chirurgische afdelingen. Vanuit hier is mijn interesse voor de Spoedeisende Hulp ontstaan, en dus ben ik in 2010 begonnen met de opleiding tot SEH-verpleegkundige en heb ik acht jaar op deze afdeling gewerkt. Vervolgens is vanuit mijn interesse in de chirurgie, en de daarbij behorende hartbewaking, mijn interesse in het hart steeds meer gegroeid. In 2016 ben ik daarom begonnen met reanimatielessen geven, waaronder Advanced Life Support (ALS). Dit combineerde ik met het geven van Crew Resource Management (CRM)-trainingen op de Spoedeisende Hulp. Uiteindelijk heb ik in 2018 ook mijn diploma voor de CCU-opleiding behaald.”

Afwisseling van theorie en praktijk

“In groepjes van zes personen wordt de BLS-training in anderhalf uur gegeven. Op deze manier kun je iedereen persoonlijk aandacht geven en vragen beantwoorden van de cursisten. De training start met een korte introductie om te zien hoeveel ervaring iedereen heeft. Aan de hand hiervan kijk ik hoe ik de training begin. Ik wil namelijk dat iedereen het gevoel krijgt dat de training passend is voor zijn of haar niveau. Ook ben ik benieuwd of er bijvoorbeeld in hun werk reanimatiegevallen zijn geweest, verhalen die ze graag willen delen en of er nog vragen zijn over wat er toen is gebeurd.”

“Na de introductie start ik met mijn presentatie waarin ik de stappen van reanimeren doorneem. De eerste stap is het bewustzijn en de ademhaling controleren. Na de uitleg gaan we dit eerst goed oefenen en zodra iedereen het goed onder de knie heeft, ga ik verder met het uitleggen van stap twee. Vervolgens oefenen we stap twee. Zo gaat dat door, totdat het hele stappenplan is doorlopen. Uiteindelijk sluit ik de training af met scenariotrainingen, waar we voorbeelden uit de praktijk behandelen. Deze casussen zijn de smaakmakers van de training, omdat er onverwachte situaties nagebootst worden. Door de combinatie van theorie en praktijk probeer ik de training interactief te maken.”

Enthousiasme en simpelheid

“Mijn doel is om de BLS-training voor iedereen zo leuk en begrijpelijk mogelijk te maken. Aangezien ik de reanimatietraining zelf leuk en interessant vind, probeer ik dat enthousiasme ook over te dragen op de cursisten. Door de eenvoud van uitleg hoop ik dat de cursisten visueel begrijpen wat we doen. De zorg is heel erg protocollair, en ook de BLS-training is opgebouwd uit vaste onderdelen. Je kunt uiteraard afwijken van een protocol, het zijn immers handvaten, als je het goed kunt onderbouwen. Daarom is het belangrijk dat je ook weet waarom handelingen op een bepaalde manier worden uitgevoerd. Waarom is het belangrijk om je hand op een specifieke plek te leggen? Of een bepaalde frequentie aan te houden? Als jij begrijpt waarom je een handeling uitvoert, pas je het ook sneller toe en ga je ook bewust een handeling doen. En als je iets bewust doet, kun je dat met meer overtuiging doen. Dat is belangrijk en probeer ik door middel van enthousiasme en simpelheid te delen tijdens mijn BLS-training.”

Weer durven en doen!

“Het regelmatig herhalen van reanimeren, zoals tijdens de training, is heel belangrijk voor het zelfvertrouwen van cursisten. Ik vind het dan ook leuk als ze na de training zeggen dat ze het leuk en leerzaam vonden. Dat geeft mij als trainer enorm veel voldoening.”