zorgprofessional met mondkapje in hand
Ervaringsverhaal

Werken als verpleegkundige op een COVID-unit

Auteur:
Lisa Schagen

Edwin werkt als algemeen verpleegkundige op een COVID-unit in een verpleeghuis op een kleinschalig wonen afdeling. Hij werkt nu anderhalf jaar voor TMI en heeft daarvoor ongeveer twintig jaar in de acute zorg/ziekenhuispsychiatrie gewerkt. In het verpleeghuis waar hij werkt is er in april een COVID-unit opgezet. Hij vertelt zijn verhaal over het werken op een COVID-unit tijdens de coronacrisis.

De opkomst van corona: COVID-unit of niet?

‘’Ik ben bij TMI begonnen in een verpleeghuis op de afdeling psychiatrie. Het was onder andere mijn taak om de gedragsproblematiek bij de cliënten te verminderen. Dit verliep goed totdat het coronavirus in Nederland opkwam. Wij hebben toen direct met een aantal verpleegkundigen gespard en besloten om een COVID-unit te gaan openen in ons verpleeghuis voor zowel externen als voor cliënten in ons eigen verpleeghuis.

Mijn collega’s waren in de eerste instantie nogal angstig, maar we kwamen al snel tot de conclusie dat we het moesten doen. Waarom zouden we het niet doen? Wij zijn daar goed beschermd en de kans dat wij zelf COVID-19 oplopen is op een gewone afdeling vele malen groter dan op een corona afdeling. Op een COVID-19 afdeling heb je namelijk persoonlijke beschermingsmiddelen aan en op een gewone afdeling niet.

Het opzetten van een COVID-19 unit

We hebben één unit opgezet en extra wanden geplaatst waar nodig. Door het plaatsen van extra wanden hebben wij een schone ruimte op ons kantoor kunnen creëren. Op ons kantoor hoeven wij niet met beschermende kleding aan te zitten. Er is een sluis gemaakt waar wij ons kunnen omkleden en daarna bevindt zich de afdeling.

Er verblijven voornamelijk cliënten die zichzelf niet in isolatie kunnen houden. Deze cliënten houden zich niet aan de opgelegde regels en kunnen daarom met dwang opgenomen worden bij ons. Er is bijvoorbeeld een tijdje geleden iemand met dwang opgenomen, omdat deze cliënt met COVID-19 naar de winkels ging en zich niet hield aan de quarantaine maatregelen. Je kunt mensen onder dwang opnemen als ze een gevaar voor anderen of zichzelf zijn. In dit geval was deze persoon een gevaar voor anderen en is de cliënt bij ons opgenomen.

Andere taken in de zorg door COVID-19

Voorheen hield ik mij binnen mijn functie alleen maar bezig met gedragsproblematiek. Dit is nu echter niet meer mijn hoofdtaak. Ik draai nu af en toe nog een dienst op de ‘gewone’ afdeling, maar dit proberen wij wel zo veel mogelijk te voorkomen en gescheiden te houden. Mijn belangrijkste taken bestaan nu uit het verlenen van COVID-19 zorg op de COVID-unit. Mijn taken bestaan nu onder andere uit het monitoren van de lichamelijke toestand van de cliënten en indien nodig het toedienen van zuurstof. Lang niet alle patiënten die nu verblijven op de COVID-unit hebben gedragsproblematiek, dus dat is wel iets waar ik aan moest wennen.

Wij werken nu met een omgekeerde visie, dit maakt de manier van werken ook anders. Normaal gesproken gaan cliënten uit voorzorg in quarantaine, maar onze cliënten kunnen dat niet. Zij blijven niet op de slaapkamer in verband met bijvoorbeeld dementie, onrust of verwardheid. De hele afdeling is al besmet met COVID-19 en wij als verpleegkundigen gaan met bescherming naar binnen.

De cliënten mogen per dag één familielid op bezoek krijgen. Indien familie niet op bezoek kan komen, zorgen wij ervoor dat de cliënt kan beeldbellen.

Er zijn op onze unit acht slaapkamers en één grote huiskamer waar de cliënten verblijven. De cliënten verblijven de hele dag in de huiskamer en ’s nachts in hun eigen slaapkamer. Wij proberen de cliënten een goede dagstructuur te geven. De zorg die wij bieden is voor een groot deel dezelfde zorg als op de normale afdeling PG of gerontopsychiatrie. Verder verblijven er op de COVID-19 unit ook cliënten die het niet gaan redden en in dit geval bied je palliatieve zorg aan. Wij zorgen dat die cliënten rustig en zonder al te veel klachten kunnen overlijden en begeleiden hun naasten hierbij. De cliënten mogen per dag één familielid op bezoek krijgen. Indien familie niet op bezoek kan komen, zorgen wij ervoor dat de cliënt kan beeldbellen.

Werken als verpleegkundige tijdens de coronacrisis

Ik kom uit de ziekenhuiswereld en daar had ik ook regelmatig met de MRSA zorg (meticilline resistente staphylococcus aureus) te maken. MRSA is een bacterie, ook wel ‘ziekenhuisbacterie’ genoemd, omdat het vooral in ziekenhuizen een uitbraak veroorzaakt. De zorg die je nu geeft wat betreft isolatie is niet heel anders dan de MRSA zorg.

Verpleegkundige Edwin aan het werk

Het grootste verschil is dat je bij de MRSA één cliënt op een isolatiekamer verzorgt, waarbij je je bij elke handeling ook om moet kleden. Op de COVID-unit kleed je je maar een paar keer per dag om en heb je meer cliënten om te verzorgen.

Veel mensen denken dat werken op een COVID-unit vervelend is, maar zo ervaar ik het zelf niet, ook omdat de isolatiezorg mij bekend is. In de zomer was het wel gigantisch warm in zo’n pak, dan put het je lichamelijk uit. Echter zijn er toen wel goede maatregelen genomen zoals het gebruik van koelvesten om koel te blijven.

Mijn dag ziet er eigenlijk voor een groot deel hetzelfde uit als voorheen. Het enige grote verschil is dat ik nu volledige beschermingsmiddelen draag zoals een pak, een bril en een mondmasker.

Andere keuzes privé door het werken op een COVID-unit

Ik merk dat ik privé ook andere keuzes maak, omdat ik op een COVID-unit werk. Je ziet natuurlijk als verpleegkundige hoe het er aan toe gaat op zo’n unit en daardoor zie je privé nu ook heel erg weinig mensen. Zelf vind ik dat op dit moment prima. Ik kan mij wel voorstellen dat het lastiger is als je thuis een klein appartement hebt. Zelf kan ik thuis bij mij gezin mijn verhaal kwijt en wij hebben een grote tuin, dus veel ruimte. Dit maakt het wat gemakkelijker.

Begeleiding vanuit TMI

Mijn accountmanager van TMI is heel erg betrokken. Die belt regelmatig om te vragen hoe het gaat en of ik nog dingen nodig heb vanuit TMI. Dat vind ik ook heel erg prettig. Je merkt dat er een grote waardering is voor het personeel. Zo stuurde mijn accountmanager laatst een taart. Het is een klein gebaar, maar je voelt je wel gesteund in deze tijden als verpleegkundige.

Ook zat TMI direct bovenop de aanvraag van de zorgbonus. Binnen veel organisaties duurt het lang voordat hier informatie over naar buiten komt. In dit geval kreeg ik direct een mailtje van TMI waarin stond dat alle actualiteiten rondom de zorgbonus op de voet gevolgd worden.

TMI taart op de COVID-afdeling

Aan de slag op een COVID-unit

Ik zou iedereen aanraden om op een COVID-unit aan de slag te gaan. In ieder geval in de setting waar ik in werk. Ik werk in een hecht team en we zijn goed op elkaar ingespeeld. Als je dan ondanks alle toestand twee dementerenden bewoners ziet dansen in de woonkamer, weet je dat je jouw werk als verpleegkundige goed hebt gedaan. Je hebt de cliënten ondanks het coronavirus een mooie dag kunnen geven.

Verschil COVID-unit in een verpleeghuis en het ziekenhuis

De zorg die ik nu bied is heel anders dan in een ziekenhuis. Ik werk op een kleinschalig wonen afdeling, dus je hebt in totaal acht cliënten. In het ziekenhuis zijn dit er vaak veel meer. Ook overlijden er meer (jongere) mensen in het ziekenhuis aan de gevolgen van corona. Ik kan mij voorstellen dat dit psychisch ook wat met je doet.

Ik blijf in ieder geval nog zolang als nodig is werken op onze COVID-unit. Het is gelukkig voor mij niet zo zwaar dat ik dit niet meer zou kunnen volhouden. Verder krijg ik ook grote steun vanuit TMI en mijn directe collega’s. Ons team heeft ondanks alles een positieve instelling en dit zorgt ervoor dat je met plezier blijft werken.’

Wil jij je graag inzetten voor COVID-19?

Bekijk dan de vacatures

Heb je een vraag aan een van onze medewerkers?

Bel ons dan op 020 – 510 6754

Of stuur ons een bericht via: