Maria Furtado (53) werkt al twintig jaar met veel plezier in de zorg als verzorgende IG. Zes jaar geleden startte ze als zzp’er en draaide ze haar eerste dienst via TMI. Maria noemt zichzelf ‘de vliegende zuster’: “Ik doe veel noodwerk, als iemand nu hulp nodig heeft, dan bied ik dat. Het maakt niet uit hoe ver het is, God heeft mij op het pad gezet om mensen te helpen.”
Maria is gestart als verzorgende IG in de verslavingszorg, vervolgens heeft zij een kort uitstapje gemaakt als ondernemer in de schoonmaak, maar kwam uiteindelijk weer terug bij het verpleeghuis: “Als scholier moest ik een beroep kiezen en bezochten we met school een verzorgingstehuis. Ik had hier nog nooit eerder van gehoord, maar ik vond het direct hartstikke leuk, ik ben namelijk opgegroeid met mijn oma in Kaapverdië.
Op mijn elfde ben ik naar Nederland verhuisd. Ik miste mijn oma ontzettend en ik dacht als ik dit beroep kies dan heb ik heel veel oma’s’. Nu heb ik nog steeds heel veel oma’s waar ik nog iedere dag blij mee ben.” Ook in moeilijke tijden kan Maria haar ei kwijt in haar baan: “Twee jaar geleden is mijn man overleden. Ik ben in die tijd niet gestopt met werken, want mijn werk heeft mij juist omhoog getild. Wanneer ik mijn diensten draai, vergeet ik mijn leven een beetje. In het verpleeghuis zijn veel cliënten weduwe, daar raakte ik mee in gesprek. Ik voelde me begrepen en gehoord in de tijd dat ik veel verdriet had.”
Het liefst werkt Maria op de PG-afdeling (psychogeriatrische zorg) van een verpleeghuis waar kleinschalig wonen als woonvorm geldt. Op deze afdeling wonen ouderen met psychische problemen zoals dementie. De cliënten hebben op deze afdeling 24 uur per dag, zeven dagen per week verpleging nodig. Kleinschalig wonen is een woonvorm voor mensen met dementie waarbij de afdeling zoveel mogelijk op thuis lijkt; het huiselijke is nagebootst. Maria legt uit: “Iedere keer als ik zo’n woning binnenkom voelt het als thuis. Ik zie het niet als werk, maar echt als een familie. Dementerenden zijn vergeetachtig en ze moeten rustig behandeld worden. In de ochtend zijn ze heel actief en aan het eind van de middag heel onrustig. Dan willen ze naar huis, koken en de kinderen van school halen, maar dat kan natuurlijk niet meer. In de middag is het dan ook vaak druk om zo’n dienst te draaien, ik leidt ze dan af met een gesprekje of een wandeling.”
Iedere keer als ik zo’n woning binnenkom voelt het als thuis. Ik zie het niet als werk, maar echt als een familie.
Ondanks Maria’s voorkeur uitgaat naar de PG-afdeling, neemt ze ook diensten aan op de somatische afdeling. Somatiek betekent letterlijk ‘lichamelijk’. Op deze afdeling wonen ouderen met ernstige lichamelijke beperkingen waardoor ze niet meer thuis kunnen wonen, bijvoorbeeld veroorzaakt door de Ziekte van Parkinson. “Op de afdeling Somatiek hebben cliënten zelf de regie en begrijpen nog goed wat er om hen heen gebeurt. Ze zijn zich bewust van de vele verschillende zorgverleners over de vloer en uitten dit regelmatig met frustratie en het gevoel van onmacht. Ik probeer leuke gesprekken te voeren, maar dat lukt niet altijd. Soms wordt er gezegd: ‘Weer een nieuw gezicht!’, dan zeg ik: ‘Ik ben een nieuw gezicht voor u, maar ik ben niet nieuw in de zorg en ik heb genoeg ervaring. Wees maar niet bang, u kunt mij vertellen wat u nodig heeft, dan komen we er samen uit.’ Meestal krijg ik ze rustig, maar soms ook niet en dan moet ik het overdragen aan een collega.”
Maria draait meestal de avond- of nachtdiensten. Op de dag van het interview was ze ingeroosterd voor een avonddienst, daarom neemt ze ons mee in haar werkzaamheden tijdens zo’n dienst: “Als eerste loop ik naar de zusterpost, daar krijg ik de overdracht van mijn collega’s van de middagdienst en word ik op de hoogte gesteld van bijzonderheden. Als ik nieuw ben in een instelling, ga ik nadat ik de overdracht heb gelezen, langs de deuren van de bewoners om mij voor te stellen. Vervolgens loop ik de route langs de kamers en kijk ik wie ik kan helpen. Bewoners kunnen laten weten dat ze hulp nodig hebben met een ‘belletje’. Ten slotte maak ik ze klaar voor de nacht.”
“Aan het begin van mijn dienst word ik vaak gebeld voor de toiletgang. Cliënten moeten dan naar het toilet, verschoond worden of in hun bed verzorgd worden. In de meeste verpleeghuizen help ik ook met het maken van het avondeten. Voor iedere bewoner maak ik een boterham klaar of iets anders dat ze willen eten. Na het avondeten pauzeer ik zelf. Hierna vraag ik alvast wie de steunkousen uit wil, wie gekleed wil worden en wie een bak koffie wil.”
“Als zzp’er werk ik meestal in verschillende verpleeghuizen waar cliënten mij niet kennen en ik hen ook niet. Van te voren maak ik dan al afspraken over hun bedtijd en hoe ze geholpen willen worden. Ik moet op de hoogte zijn van afspraken rondom veiligheid zoals; wie heeft een postoel naast zijn of haar bed, wie heeft een bedhek nodig, wie maakt er gebruik van een alarmsysteem en wie niet. Sommige cliënten kunnen niet op de alarmknop drukken en hebben een speciaal paaltje, zodra zij het bed uitgaan, gaat het alarm af. Daarnaast maak ik afspraken over persoonlijke voorkeuren van lichten aan of uit tot aan de deur op slot of op een kiertje. Ten slotte zorg ik ervoor dat er geen gevaarlijke situaties kunnen ontstaan door objecten rondom het bed. Wanneer iedereen in bed ligt, is het tijd om te rapporteren. Wanneer mijn werk erop zit, loop ik nog een rondje zodat ik de afdeling veilig en rustig kan achterlaten en het kan overdragen aan de nachtdienst.”
“Via een collega heb ik me zes jaar geleden ingeschreven bij TMI en bij nog zes andere bureaus, inmiddels is TMI als enige overgebleven. Als startende zzp’er heb ik heel veel uren via TMI gewerkt. Tegenwoordig werk ik als zzp’er ook direct bij een zorginstelling en vul ik mijn uren aan via TMI. Ik vind dit belangrijk omdat ik zo mijn connecties behoudt en kies voor zekerheid wanneer het werk via de zorginstelling wegvalt. Het zzp-schap past goed bij mij. Doordat ik als zzp’er werk, kan ik zelf aangeven welke diensten ik wel en niet wil werken en heb ik invloed op hoe mijn rooster eruit komt te zien. Ik vlieg elk jaar twee keer naar Kaapverdië voor vier weken, dat is onmogelijk in vast dienstverband. Voor mijet enige nadeel dat ik altijd zelf actief moet reageren op diensten. In rustigere periodes is het lastiger om mijn agenda te vullen. Maar de voordelen wegen voor mij zwaarder dan de nadelen!”, concludeert Maria.
Wil jij je inschrijven als zzp’er voor losse diensten bij TMI? Meld je dan aan bij het Flexbureau.
Bel ons dan op 020 – 510 6754
